SEMALAM,
awak datang jumpa saya . awak sungguh cantik . saya memang terpegun jumpa awak . dari jauh awak dah tersenyum kat saya . bila awak sampai, awak hanya diam dengan melemparkan senyuman yang paling manis buat saya . saya senyum kembali kat awak . bila saya cuba bercakap, awak halang saya . saya tak tahu kenapa awak tak bagi saya peluang bercakap . awak hanya minta saya dengar apa yang awak cakap . awak cakap kita dah tak sehaluan . saya bingung, saya tanya apa maksud awak ? awak hanya kata kini semuanya sudah berakhir . saya terdiam kaku, saya cuba capai tangan awak tapi awak cepat-2 elak saya dari buat sedemikian . saya cuba halang awak pergi, awak hentikan langkahan. tapi awak tak menoleh . awak kata awak tidak mcm saya . awak tak sempurna . awak banyak cela jika dibandingkan dengan saya . awak tidak boleh terus bersama dengan saya . saya kecewa . saya rasa mcm mimpi . saya cuba minta penjelasan tapi awak langsung tak bagi saya peluang untuk bercakap . yang awak tahu hanya menunggu masa untuk awak tinggalkan saya . tapi kenapa sekarang ? kenapa waktu saya memerlukan awak, awak pergi tinggalkan saya ? kenapa awak ? cuba jawab saya ?
AWAK : kalau itu yang awak mahu saya akan terangkan .
dengan lemah awak menoleh ke arah saya . lalu awak menampar saya . saya bingung sambil terasa pipi amat pedih . sanggup awak tampar saya . apa salah saya ? apa yang saya dah buat ? awaklah yang paling sempurna bagi saya . jangan tinggalkan saya !
AWAK : awak tahu tak ini hanya mimpi ? memanglah saya kena tinggalkan awak ! dahla goodbye !
lalu aku terjaga dari mimpi.....